Ik ben wie ik ben – een mens onderweg

Wij mensen lopen de hele dag ‘met onszelf te praten’. Meestal niet hardop, meer als een intern overleg: ‘zal ik dit doen?’, ‘wat nu?’, ‘hoe nu verder?’, enz. Tegen jezelf praten is ook een prachtig middel om jezelf te bemoedigen. En dat is broodnodig in de wereld van vandaag, waarin vooral – lijkt het wel – naar je buitenkant wordt gekeken: uiterlijk, prestaties, bezittingen, enz.

Maar de dingen die echt belangrijk zijn in je leven zitten in je binnenkant, namelijk in wie je bènt. Nou, de kans is dus klein dat je daarover vanuit de buitenwereld genoeg bemoediging zult krijgen. Maar daar kun je gelukkig zelf iets aan doen: door jezelf te bemoedigen.

De kern van jezelf bemoedigen is je meer bewust te worden van ‘de goede kanten’ die je al hebt ontwikkeld, maar vooral van: wat je als mens wel niet waard bent.
In jou schuilen oneindig veel potentiële menseigenschappen, die stuk voor stuk ‘met geen goud te betalen zijn’. Voorbeelden zijn (je kent ze): een warm hart, geduld, vriendschap, rechtvaardigheid, naastenliefde, moed, eerlijkheid, medelijden, hulpvaardigheid, betrouwbaarheid, verdraagzaamheid, alleen het goede in de mens willen zien, gemeenschapszin, liefde voor de mensheid,…… enz, enz. …onuitputtelijk, oneindig.

Het is je geboorterecht: dat je belangrijk bent en uniek, met jouw eigen, onvervangbare plek in de mensengemeenschap. Dat is zo, omdat je er bent, omdat je een mens bent, en niet omdat iemand anders – of jezelf – dat wel of niet tegen je zegt.
En het is jouw gave en taak om jezelf te blijven ontwikkelen en daardoor voortdurend (dat is: altijd !) te blijven groeien. Altijd, want: hoe weet je dat je als mens klaar bent met je persoonlijke groei en ontwikkeling? Nou, in ieder geval zolang je ademt, dan niet.

Wat zeg jij tegen jezelf?
Tja, wat zeg je tegen jezelf als mens, als wandelende schatkamer en menselijk meesterwerk in de maak, om jezelf te bemoedigen? Speciaal als het eens een keer wat minder goed gaat of als er dingen mislukken? Dit bijvoorbeeld:

“Ik accepteer mijzelf, precies zoals ik ben, met al mijn mogelijkheden”

“Werk in uitvoering! Ik sta in de steigers, vandaag komt er weer een steentje bij: wéér iets geleerd”

“Ik ben wie ik ben: een mens onderweg: belangrijk, uniek en waardevol”

Of, als je inmiddels nog moediger bent:

“Ik hou van mijzelf, precies zoals ik ben, met mijn overvloed aan mogelijkheden”

PS,
Denk dus nooit dat je “niet goed genoeg” zou zijn.
Dat idee geeft een onwerkelijk beeld van jezelf, en is gebaseerd op niets.
Weg ermee! Als je hierover nog wat meer wilt lezen, kijk dan in:
“Niet goed genoeg / wel goed genoeg?”